قصه عذاب قوم لوط:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
سوگندهاى پربار قرآن
درس هاى عبرت داستان قوم لوط:8. سوگند سوره حجر

آیه مذکور در زمره آیات هفده گانه اى است که داستان نزول عذاب الهى را بر قوم لوط بیان مى کند. شرح این قصّه تلخ و سراسر عبرت آموز از آیه شریفه 61 سوره حجر شروع، و به آیه 77 ختم مى گردد. به متن آیات مذکور، و سپس ترجمه آن توجّه کنید:

«(فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوط الْمُرْسَلُونَ * قَالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ مُّنْکَرُونَ * قَالُوا بَلْ جِئْنَاکَ بِمَا کَانُوا فِیهِ یَمْتَرُونَ * وَأَتَیْنَاکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ * فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْع مِّنَ اللَّیْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَیْثُ تُؤْمَرُونَ * وَقَضَیْنَا إِلَیْهِ ذَلِکَ الاَْمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاَءِ مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِینَ * وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِینَةِ یَسْتَبْشِرُونَ * قَالَ إِنَّ هَؤُلاَءِ ضَیْفِى فَلاَ تَفْضَحُونِ * وَاتَّقُوا اللهَ وَلاَ تُخْزُونِ * قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَمِینَ * قَالَ هَؤُلاَءِ بَنَاتِى إِنْ کُنْتُمْ فَاعِلِینَ * لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِى سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ * فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِینَ * فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّنْ سِجِّیل * إِنَّ فِى ذَلِکَ لاَیَات لِّلْمُتَوَسِّمِینَ * وَإِنَّهَا لَبِسَبِیل مُّقِیم * إِنَّ فِى ذَلِکَ لاَیَةً لِّلْمُؤْمِنِینَ); هنگامى که فرستادگان (خدا) به سراغ خاندان لوط آمدند، (لوط) گفت: «شما گروه ناشناسى هستید!» گفتند: «ما همان چیزى را براى تو آورده ایم که آنها ]= کافران[ در آن تردید داشتند (آرى، ما مأمور عذابیم)! ما واقعیّت مسلّمى را براى تو آورده ایم; و راست مى گوییم. پس، خانواده ات را در اواخر شب با خود بردار، و از این جا ببر; و خودت به دنبال آنها حرکت کن; و کسى از شما به پشت سر خویش ننگرد; و به همان جا که مأمور هستید بروید». و ما به لوط این موضوع را وحى فرستادیم که صبحگاهان، همه آنها ریشه کن خواهند شد. (از سوى دیگر،) اهل شهر (از ورود میهمانان باخبر شدند، و به طرف خانه لوط) آمدند در حالى که شادمان بودند.

(لوط) گفت: «اینها میهمانان منند; آبروى مرا نریزید; و از خدا بترسید، و مرا شرمنده نسازید!» گفتند: «مگر ما تو را از جهانیان نهى نکردیم (و نگفتیم کسى را به میهمانى نپذیر؟!)». گفت: «دختران من حاضرند، اگر مى خواهید کار صحیحى انجام دهید (با آنها ازدواج کنید، و از گناه و آلودگى بپرهیزید!)». به جان تو سوگند، اینها در مستى خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده اند)! سرانجام، هنگام طلوع آفتاب، صیحه (مرگبار ـ بصورت صاعقه یا زمین لرزه ـ) آنها را فرا گرفت! سپس (شهر و آبادى آنها را زیر و رو کردیم;) بالاى آن را پایین قرار دادیم; و بارانى از سنگ بر آنها فرو ریختیم! در این (سرگذشت عبرت انگیز)، نشانه هایى است براى هوشیاران و ویرانه هاى سرزمین آنها، بر سر راه همیشگى (کاروانها) است، در این، نشانه اى است براى مؤمنان!».

 

چند نکته قابل توجّه:

1. منظور از صیحه آسمانى ظاهراً صاعقه مرگبارى بوده، که موج انفجار آن همه چیز را نابود کرد. چرا که موج انفجار قدرت تخریبى عجیبى دارد. پس از صاعقه، دومین عذاب الهى که زمین لرزه بود نیز واقع شد، و این زلزله به گونه اى شدید بود که تمام شهر آنها را زیر و رو کرد. امّا خداوند به نابودى این قوم گنهکار قناعت نکرد، بلکه براى اینکه هیچ اثرى از خود آنها و خانه و شهرشان باقى نماند عذاب سوم را نیز نازل کرد. بارانى  از سنگهاى  آسمانى  باریدن  گرفت، و تمام ویرانه ها زیرسنگها دفن شد.

2. خداوند متعال در آیه 75 سرگذشت عبرت انگیز قوم لوط را نشانه هایى براى متوسّمین (هوشیاران) مى شمرد، و در آیه 77 همان سوره ویرانه هاى سرزمین لوط را نشانه اى براى مؤمنان مى داند. نتیجه این دو تعبیر آن است که مؤمن همواره باید هوشیار و زرنگ باشد و لذا در روایات آمده است که: «اِتَّقُوا فَراسَةَ الْمُؤْمِنِ; از فراست و زیرکى مؤمن برحذر باشید» که از یک نشانه به خیلى از چیزها پى مى برد.

3. از آنجا که قوم لوط آلوده به یکى از بدترین گناهان یعنى هم جنس بازى بودند، خداوند تمام انواع مجازاتهایى که اینگونه گنهکاران مستحق آن هستند را بر سر آنها نازل کرد.

درس هاى عبرت داستان قوم لوط:8. سوگند سوره حجر
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma