فلسفه رضا و تسلیم:

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
پیدایش مذاهب
14ـ سوگوارىتحقیق و بررسى:

از بررسى نمونه هایى که از آیات و روایات اسلامى در مورد این دستور در بالا آوردیم، این واقعیّت به ثبوت مى رسد که هیچ گاه مفهوم آن، تسلیم در برابر استعمار و استثمار و یا تن دادن به ذلّت و خوارى، و رضا دادن به وضع نامطلوب ـ آن چنان که افراد بى خبر فکر مى کنند ـ نیست بلکه رضا و تسلیم در حقیقت به یکى از چند مطلب ذیل دعوت مى کند:

الف) اجراى دستورها و قوانین اسلامى، هر چند آن قوانین در ظاهر موافق میل و منافع انسان نباشد، و کسى که داراى چنین روحى نباشد در عمق فکر خود، نسبت به آن قانون و قانونگذار معترض است و این با حقیقت ایمان سازگار نیست، و به همین جهت در احادیث فوق خواندیم:

«علم و عرفان نسبت به پروردگار ایجاب مى کند که در برابر او تسلیم و نسبت به فرمان او راضى باشد».

ب) تسلیم در برابر اجراى حقّ و عدالت در ذائقه انسان ناخوشایند است و مى دانیم تا این روح تسلیم و رضا در جامعه به وجود نیاید و افراد به حقّ خود قانع نشوند، هرگز عدالت اجتماعى برقرار نخواهد شد، بلکه همه نسبت به اجراى عدالت معترض و در برابر آن کارشکنى خواهند کرد. آیه اى که در مورد تقسیم بیت المال اسلام در میان افراد طبق استحقاق آنها در بالا داشتیم اشاره به همین گونه تسلیم مى کند(1).

ج) ایستادگى در برابر مشکلات و ناملایماتى که در راه انجام وظیفه وجود دارد و گاهى بعضى از افراد با دیدن چهره مشکلات چنان دستپاچه مى شوند که از نیمه راه بازمى گردند، ولى پرورش روح رضا و تسلیم به انسان این امکان را مى دهد که مشکلات را در خود هضم کرده و از مسیر خود منحرف نشود و کوشش و تلاش را تا رسیدن به نتیجه نهایى ادامه دهد، آیه اى که حال یاران پیغمبر(صلى الله علیه وآله)را در غزوه احد بیان مى کرد، اشاره به این نوع رضا و تسلیم است.

د) مقاومت در مقابل مصائب و حوادث دردناکى که خواه ناخواه در زندگى هر کس پیش مى آید و گاهى افراد را چنان منقلب مى سازد که رشته زندگى را به کلّى از دستشان بیرون مى برد.

رضا و تسلیم در برابر چنین حوادث، به انسان روح صبر و پایدارى و تلاش براى ساختن آینده اى بهتر و زدودن گرد و غبار یأس، از صفحه خاطر مى بخشد.


1. نمونه روشن دیگرى از این گونه تسلیم همان است که در آیه 65 سوره نساء در مورد کسانى که به داوریهاى پیامبر(صلى الله علیه وآله) که بر خلاف تمایلات شخصى آنها بود رضایت نمى دادند وارد شده، آن جا که مى فرماید: (فَلاَ وَ رَبِّکَ لاَ یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فِیمَا شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لاَیَجِدُوا فِى أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِّمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُواْ تَسْلِیماً) آیا این نوع رضا و تسلیم نخستین شرط استقرار عدالت اجتماعى نیست؟

14ـ سوگوارىتحقیق و بررسى:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma