در برابر گروه سه گانه روایات و دلیلهاى دیگر، نشانه ها و قراینى وجود دارد که دلیل بر عمومیّت و گسترش معناى تعزیر، و عدم انحصار آن در مجازات بدنى است. به تعبیر دیگر، هر چند ظاهر برخى از روایات و کلمات تعدادى از فقها انحصار تعزیر در تازیانه است، ولى قراین هفت گانه اى در دست داریم که بر خلاف این مطلب گواهى داده، و تعزیر را به هر گونه مجازاتى ـ اعمّ از بدنى و غیر آن ـ تفسیر مى کند.
با توجّه به این قراین، باید آنچه بر خلاف آن است، و تعزیر را منحصر در شلاّق مى داند را، حمل بر فرد شایع تعزیر نماییم، نه این که آن را مصداق یگانه تعزیر بشماریم. بنابراین در تعزیرات علاوه بر شلاّق و تازیانه، مى توان از دیگر مجازات ها نیز بهره گرفت، بلکه گاه واجب است تعزیر غیر بدنى را انتخاب کرد، که شرح آن خواهد آمد.
اینک به قراین هفتگانه توجّه کنید: