آیه فوق از احترام به پیوندهاى الهى سخن مى گفت که پیوند خویشاوندى یک مصداق روشن آن است.
اسلام نسبت به صله رحم و کمک و حمایت و محبّت نسبت به خویشاوندان اهمّیت فوق العاده اى قائل شده است و قطع رحم و بریدن رابطه از خویشاوندان و بستگان را به شدّت نهى کرده است. زشتى و گناه قطع رحم به حدّى است که امام سجّاد(ع) به فرزندش نصیحت مى کند مى فرماید: «بپرهیز از معاشرت با کسى که قطع رحم کرده که قرآن او را دور از رحمت خدا شمرده است.»