شرایط شفاعت

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
برگزیده تفسیر نمونه جلد 1
نعمت آزادى قرآن و مسأله شفاعت(1)

آیات شفاعت به خوبى نشان مى دهد که این مسأله از نظر منطق اسلام داراى قیود و شرایطى از نظر جرمى که درباره آن شفاعت مى شود از یک سو، شخص شفاعت شونده از سوى دیگر و شخص شفاعت کننده از سوى سوم است که چهره اصلى شفاعت و فلسفه آن را روشن مى سازد. مثلا گناهانى مانند ظلم و ستم از دایره شفاعت بیرون شمرده شده و قرآن مى گوید ظالمان «شفیع مطاعى» ندارند.

از طرف دیگر، طبق آیه 28 سوره انبیاء تنها کسانى مشمول بخشودگى از طریق شفاعت مى شوند که به مقام «ارتضاء» رسیده اند و طبق آیه 87 سوره مریم داراى «عهد الهى» هستند.

این دو عنوان، همان گونه که از مفهوم لغوى آنها و از روایاتى که در تفسیر این آیات وارد شده استفاده مى شود، به معنى ایمان به خدا و حساب و میزان و پاداش و کیفر، اعتراف به حسنات و سیّئات (نیکى اعمال نیک و بدى اعمال بد) و گواهى به درستى تمام مقرّراتى است که از سوى خدا نازل شده، ایمانى که در فکر و سپس در زندگى آدمى انعکاس یابد و نشانه اش این است که خود را از صف ستمگران که هیچ اصل مقدّسى را به رسمیت نمى شناسند، بیرون آورد و به تجدیدنظر در برنامه هاى خود وا دارد.

در مورد شفاعت کنندگان نیز این شرط را ذکر کرده که باید گواه بر حق باشند (إِلاَّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ)(1).

به این ترتیب، شفاعت شونده باید نوعى ارتباط و پیوند با شفاعت کننده بر قرار سازد، پیوندى از طریق توجّه به حق و گواهى قولى و فعلى به آن، که این نیز عامل دیگرى براى سازندگى و بسیج نیروها در مسیر حق است.


1. سوره زخرف آیه 86.

نعمت آزادى قرآن و مسأله شفاعت(1)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma