(آیه 139) در مورد نزول این آیه و چهار آیه بعد از آن روایات متعدّدى وارد شده که از آنها استفاده مى شود این چند آیه دنباله آیاتى است که درباره جنگ احد داشتیم و تجزیه و تحلیلى است روى نتایج جنگ احد زیرا همان طور که گفتیم، جنگ احد بر اثر نافرمانى و عدم انضباط نظامى جمعى از سربازان اسلام، در پایان به شکست انجامید و جمعى از شخصیتها و چهره هاى برجسته اسلام، از جمله حمزه عموى پیامبر، در این میدان شربت شهادت نوشیدند.
پیامبر همان شب با یاران خود به میان کشتگان رفت و، براى بزرگداشت ارواح شهدا، بر سر جنازه آنها مى نشست و اشک مى ریخت و طلب آمرزش مى نمود. سپس اجسادشان در دامنه کوه احد در میان اندوه فراوان به خاک سپرده شد. در این لحظات حسّاس که مسلمانان نیاز به تقویت روحى و استفاده معنوى از نتایج شکست داشتند، این آیات نازل گردید.