نظم در قرآن

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
از تو سوال می کنند
نظم در آیات متعدّدى از قرآن مجید مطرح شده، که به عنوان نمونه به آیات 38 تا 40 سوره یس اشاره مى کنیم:

«( وَالشَّمْسُ تَجْرِى لِمُسْتَقَرّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ * وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ * لاَ الشَّمْسُ یَنْبَغِى لَهَا أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلاَ اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلٌّ فِى فَلَک یَسْبَحُونَ ) ; و خورشید (نیز براى آنها آیتى است) که پیوسته به سوى قرارگاهش در حرکت است; این تقدیر خداوند توانا و داناست. و براى ماه منزلگاههایى قرار دادیم. (و هنگامى که این منازل را طى کرد) سرانجام بصورت شاخه کهنه (قوسى شکل و زرد رنگ) خرما درمى آید. نه خورشید را سزاست که به ماه برسد، و نه شب بر روز پیشى مى گیرد، و هر یک در مسیر خود شناورند».

تعبیر «یسبحون» از معجزات علمى قرآن مجید است، زیرا هیئت حاکم بر محافل نجومى جهان در عصر نزول قرآن، هیئت بطلمیوس بود، که مى گفت: «خورشید و ماه و دیگر سیّارات منظومه شمسى در فضایى بلورین مانند، میخکوب شده و از خود حرکت مستقلّى ندارند، بلکه آن فضاى بلورین حرکت مى کند و به تبع آن ماه و خورشید نیز در حرکتند».

علم امروز خطّ بطلانى بر نظریّه هیئت بطلمیوس کشیده، ولى قرآن مجید هزار و چهارصد سال قبل بطلان این نظریّه را اعلان کرده، و براى هر یک از ماه و خورشید در مسیر خود، حرکت مستقلّى بیان کرده است.

در آیه 46 سوره روم ـ که به نظام عالم هستى اشاره دارد ـ مى خوانیم:

«(وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ یُرْسِلَ الرِّیَاحَ مُبَشِّرَات وَلِیُذِیقَکُمْ مِّنْ رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِىَ الْفُلْکُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ); و از نشانه هاى (عظمت) خدا این است که بادها را بشارتگرانى (براى نزول باران) مى فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و کشتیها به فرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید، شاید شکرگزارى کنید».
null
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma