چند حکم فقهى

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
برگزیده تفسیر نمونه جلد 1
گوشه دیگرى از اعمال یهود گواهان رستاخیز

(آیه 43) از این آیه چند حکم اسلامى استفاده مى شود:

1. باطل بودن نماز در حال مستى. مى فرماید: «اى کسانى که ایمان آورده اید، در حال مستى به نماز نزدیک نشوید، تا بدانید چه مى گویید» (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لاَ تَقْرَبُوا الصَّلَوةَ وَ أَنْتُمْ سُکَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ).

فلسفه آن هم روشن است زیرا نماز، گفتوگوى بنده و راز و نیاز با خداست و باید در نهایت هوشیارى انجام گردد و افراد مست از این مرحله دور و بیگانه اند.

2. باطل بودن نماز در حال جنابت. قرآن مى گوید: «و همچنین هنگامى که جنب هستید» به نماز نزدیک نشوید (وَ لاَجُنُبًا).

سپس استثنایى براى این حکم بیان کرده مى گوید: «مگر اینکه مسافر باشید» و در مسافرت گرفتار بى آبى شوید (إِلاَّ عَابِرِى سَبِیل).

که در این حال نماز خواندن به شرط تیمم، که در ذیل آیه خواهد آمد، جایز است.

3. سپس در مورد جواز نماز خواندن یا عبور از مسجد مى فرماید: «تا غسل کنید» (حَتَّى تَغْتَسِلُوا).

4. تیمم براى معذورین. در جمله بعد که موارد تشریع تیمم در آن آمده، نخست به موردى که آب براى بدن ضرر داشته باشد اشاره کرده مى فرماید: «و اگر بیمارید، یا مسافر» (وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَر).

سپس به مواردى که انسان دسترسى به آب یا استعمال آن ندارد اشاره کرده مى فرماید: «و یا قضاى حاجت کرده اید، و یا با زنان آمیزش جنسى داشته اید» (أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَـمَسْتُمُ النِّسَاءَ).

«و در این حال، آب (براى وضو یا غسل) نیافتید» (فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً).

«با خاک پاکى تیمّم کنید» (فَتَیَمَّمُوا صَعِیدًا طَیِّبًا).

در جمله بعد طرز تیمم را بیان کرده مى گوید: «(به این طریق که) صورتها و دستهایتان را با آن مسح نمایید» (فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدِیکُمْ).

در پایان آیه به این حقیقت اشاره مى کند که دستور مزبور یک نوع تسهیل و تخفیف براى شماست; «خداوند، بخشنده و آمرزنده است» (إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَفُوًّا غَفُورًا).

(آیه 44) در این آیه به گروهى از کفّار اهل کتاب اشاره کرده و، با تعبیرى حاکى از تعجّب، به پیامبر خود خطاب مى کند: «آیا ندیدى کسانى را که بهره اى از کتاب (خدا) به آنها داده شده است، (به جاى اینکه از آن، براى هدایت خود و دیگران استفاده کنند، براى خویش) گمراهى مى خرند، و مى خواهند شما نیز گمراه شوید؟!» (أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِنَ الْکِتَابِ یَشْتَرُونَ الضَّلاَلَةَ وَ یُرِیدُونَ أَنْ تَضِّلُّوا السَّبِیلَ).

و به این ترتیب آنچه وسیله هدایت خود و دیگران بود، بر اثر سوءنیّاتشان، وسیله گمراه شدن و گمراه کردن گشت چراکه آنها هیچ گاه دنبال حقیقت نبودند، بلکه به همه چیز با عینک سیاه نفاق و حسد و مادیگرى مى نگریستند.

(آیه 45) در این آیه مى فرماید: اینها اگرچه خود را در لباس دوست جلوه مى دهند، ولى دشمنان واقعى شما هستند; «و خدا به دشمنان شما آگاه تر است» (وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِکُمْ).

چه دشمنى از آن بالاتر که با سعادت و هدایت شما مخالفند، گاهى به زبان خیرخواهى و گاهى از طریق بدگویى و هر زمان به شکلى به دنبال تحقّق بخشیدن به اهداف شوم خود هستند.

ولى آنها زیانى به شما نمى رسانند; «و کافى است که خدا ولىِّ شما باشد; و کافى است که خدا یاور شما باشد» (وَ کَفَى بِاللَّهِ وَلِیًّا وَ کَفَى بِاللَّهِ نَصِیرًا).

گوشه دیگرى از اعمال یهود گواهان رستاخیز
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma