سؤال 471 ـ وظیفه کسى که به خاطر بیمارى و مانند آن قادر به انجام اعمال منى یا طواف و سعى و اعمال مکّه نیست چه مى باشد؟
جواب: این شخص در حکم محصور است ولى اگر مى تواند نایب بگیرد این کار از اعاده حج کفایت مى کند و لازم نیست در سال آینده حج را مجدداً بجاآورد.
سؤال 472 ـ حکم کسى که حجّش را فاسد کرده سپس مصدود و یا محصور شده است چیست؟
جواب: واجب است که اعمال مصدود و محصور را انجام دهد و سپس در سال آینده حج بجا آورد.
سؤال 473 ـ وظیفه کسى که محصور شده و قربانى خود را به منى فرستاده، سپس مرض او خفیف شده است چیست؟
جواب: بر او واجب است که ملحق به بقیّه حجّاج شود و تمام اعمال را انجام دهد و هدى خود را قربانى کند. در این صورت حج او صحیح است.
سؤال 474 ـ کسى که همراه خود قربانى آورده و سپس محصور یا مصدود شده است، آیا قربانى کردن همین هدى که همراه دارد کفایت مى کند یا علاوه بر این، قربانى دیگر نیز بر او واجب است؟
جواب: قربانى دیگرى بر او واجب نیست.
سؤال 475 ـ اگر مانع دیگرى غیر از حصر و صدّ ـ مثل این که پایش بشکند یا وسیله نقلیّه اش خراب شود یا راه را گم کند ـ پیش آید، آیا احکام محصور و مصدود را دارد؟
جواب: نسبت به کسى که پاى او شکسته است احکام محصور و نسبت به موانع دیگر مثل خراب شدن وسیله نقلیّه یا مانع دیگر احکام مصدود جارى مى شود.
سؤال 476 ـ کسى که دعاى شرط را که قبل از نیّت احرام مستحب است بخواند در صورتى که محصور یا مصدود شود احکام مصدود و محصور بر او جارى مى شود یا این که به مجرّد صّد و حصر و بدون هدى از احرام خارج مى شود؟
جواب: احوط، بلکه اقوى این است که قربانى بر او واجب است.