(آیه 92) یکى از بت پرستان مکّه به نام حارث بن یزید با دستیارى ابوجهل، مسلمانى را به نام عیاش بن أبى ربیعه به جرم گرایش به اسلام، مدّتها شکنجه مى داد. پس از هجرت مسلمانان به مدینه، عیاش نیز به مدینه هجرت کرد. اتّفاقاً روزى در یکى از محلّه هاى اطراف مدینه با شکنجه دهنده خود حارث بن یزید روبه رو شد. از فرصت استفاده کرده او را به قتل رسانید، به گمان اینکه دشمنى را از پاى درآورده است، در حالى که توجّه نداشت که حارث توبه کرده و مسلمان شده است. آیه نازل شد و حکم قتلى را که از روى اشتباه و خطا واقع شده بیان کرد.