تفسیر: مسیح بنده خدا بود

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
برگزیده تفسیر نمونه جلد 1
نور آشکار شأن نزول:

پیوند و ارتباط این آیه با آیات گذشته که درباره نفى الوهیت مسیح و ابطال مسأله تثلیث بود، آشکار است.

نخست با بیان دیگرى مسأله الوهیت مسیح را ابطال مى کند مى گوید: شما چگونه معتقد به الوهیت عیسى هستید در حالى که «هرگز مسیح از این ابا نداشت که بنده خدا باشد; و نه فرشتگان او» از این ابا دارند (لَنْ یَسْتَنْکِفَ الْمَسِیحُ أَنْ یَکُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَ لاَالْمَلاَئِکَةُ الْمُقَرَّبُونَ).

و مسلّم است کسى که خود عبادت کننده است، معنى ندارد که معبود باشد.

در حدیثى آمده که امام علىّ بن موسى الرّضا(ع) براى محکوم ساختن مسیحیان منحرف که مدّعى الوهیت او بودند، به جاثلیق، بزرگ مسیحیان فرمود: «عیسى(ع) همه چیزش خوب بود، تنها عیبش این بود که عبادت چندانى نداشت. مرد مسیحى برآشفت و به امام گفت: چه اشتباه بزرگى مى کنى، اتّفاقاً او از عابدترین مردم بود. امام فوراً فرمود: او چه کسى را عبادت مى کرد؟ آیا کسى جز خدا را مى پرستید؟ بنابراین، به اعتراف خودت، مسیح بنده و مخلوق و عبادت کننده خدا بود، نه معبود و خدا. مرد مسیحى خاموش شد و پاسخى نداشت.»

سپس قرآن مى افزاید: «و آنها که از عبودیت و بندگى او، روى برتابند و تکبّر کنند، به زودى همه آنها را (در قیامت) نزد خود جمع خواهد کرد» و به هرکدام کیفر مناسب خواهد داد (وَ مَنْ یَسْتَنْکِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَ یَسْتَکْبِرْ فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیْهِ جَمِیعًا).

(آیه 173) «امّا آنها که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، پاداششان را به طور کامل خواهد داد; و از فضل و بخشش خود، بر آنها خواهد افزود. و آنها که ابا کردند و تکبّر ورزیدند، مجازات دردناکى خواهد کرد; و براى خود، غیر از خدا، سرپرست و یاورى نخواهند یافت» (فَأَمَّا الَّذِینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَیُوَفِّیهِمْ أُجُورَهُمْ وَ یَزِیدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَمَّا الَّذِینَ اسْتَنْکَفُوا وَاسْتَکْبَرُوا فَیُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَ لاَیَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیًّا وَ لاَنَصِیرًا).

نور آشکار شأن نزول:
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma