(آیه 4) در مورد نزول این آیه روایاتى ذکر کرده اند که مناسب تر از همه این است: زیدالخیر و عدى بن حاتم که دو نفر از یاران پیامبر(ص) بودند، خدمتش رسیدند و عرض کردند: ما جمعیّتى هستیم که با سگها و بازهاى شکارى صید مى کنیم و سگهاى شکارى ما حیوانات وحشى حلال گوشت را مى گیرند، بعضى از آنها زنده به دست ما مى رسد و آن را سر مى بریم ولى بعضى از آنها بهوسیله سگها کشته مى شوند و ما فرصت ذبح آنها را پیدا نمى کنیم; با اینکه مى دانیم خدا گوشت مردار را بر ما حرام کرده تکلیف ما چیست؟
آیه نازل شد و به آنها پاسخ گفت.