(آیه 7) قرآن در اینجا به تقاضاى جمعى از بت پرستان اشاره کرده و مى گوید: حتّى «اگر ما نامه اى روى صفحه اى بر تو نازل کنیم، و (علاوه بر دیدن و خواندن،) آن را با دستهاى خود لمس کنند، باز کافران مى گویند: این، چیزى جز یک سحر آشکار نیست» (وَ لَوْ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ کِتَابًا فِى قِرْطَاس فَلَمَسُوهُ بِأَیْدِیهِمْ لَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَـذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُبِینٌ).
یعنى دایره لجاجت آنها به حدّى توسعه یافته که روشن ترین محسوسات را انکار مى کنند و به بهانه سحر، از تسلیم شدن در برابر آن سر باز مى زنند.