ماههاى رومى، ماههایى است که مانند ماههاى خورشیدى ما، بر اساس حرکت خورشید در برجهاى مختلف است، ابتداى سال در ماههاى رومى، از فصل پاییز است و ماهها به این ترتیب است: ایلول، تشرین اوّل و تشرین آخر (پاییز)
کانون اوّل، کانون آخر و شباط (زمستان)
آذر، نیسان و ایار (بهار)
حریزان، تموز و آب (تابستان)(1)
براى هر یک از این ماهها و ایّام آن نکاتى در بعضى از روایات آمده است(2) که مهمترین آن، خواصى است که براى آب باران در ماه نیسان نقل شده است.