در روایات آمده، این دعاى امیرالمؤمنین(علیه السلام) است:
اَللّهُمَّ کَتَبْتَ الاْثارَ، وَ عَلِمْتَ الاَْخْبارَ، وَ اطَّلَعْتَ عَلَى الاَْسْرارِ، فَحُلْتَ
خدایا نوشتى آثار را و دانستى اخبار را و مطلع گشتى بر اسرار و رازها پس حایل گشتى
بَیْنَنا وَ بَیْنَ الْقُلُوبِ، فَالسِّرُّ عِنْدَکَ عَلانِیَةٌ، وَ الْقُلُوبُ اِلَیْکَ مُفْضاةٌ، وَ اِنَّما
میان ما و دل ها پس راز در پیش تو آشکار و دل ها بسویت کشیده شده و جز این نیست
اَمْرُکَ لِشَیْئ اِذا اَرَدْتَهُ اَنْ تَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ، فَقُلْ بِرَحْمَتِکَ لِطاعَتِکَ اَنْ
که دستور تو درباره چیزى که بخواهى آن است که بدان بگویى باش و باشد پس از روى مهرت طاعتت را بگو
تَدْخُلَ فى کُلِّ عُضْو مِنْ اَعْضائى، وَلاتُفارِقَنى حَتّى اَلْقاکَ، وَ قُلْ
که درآید به هر عضوى از اعضاى من و از من جدا نگردد تا تو را دیدار کنم و از روى
بِرَحْمَتِکَ لِمَعْصِیَتِکَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ کُلِّ عُضْو مِنْ اَعْضائى، فَلا تَقْرَبَنى
مهرت به نافرمانیت فرمان ده که بیرون رود از هر عضوى از اعضاى من و به من نزدیک نگردد
حَتّى اَلْقاکَ، وَارْزُقْنى مِنَ الدُّنْیا، وَ زَهِّدْنى فیها، وَ لا تَزْوِها عَنّى
تا تو را دیدار کنم و روزیم ده از دنیا و بى علاقه ام کن در آن و او را از من روگردان مکن در وقتى
وَرَغْبَتى فیها یا رَحْمنُ.(1)
که بدان رغبت دارم اى بخشاینده.