مرحوم شیخ «کفعمى» در کتاب «مصباح» فرموده است: هرگاه بیمار شوى، به محلّ سجده خود، دست بمال و آن را هفت بار پس از نماز فریضه، بر موضع درد، بمال، و بگو:
یا مَنْ کَبَسَ الاَْرْضَ عَلَى الْمآءِ، وَ سَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ، وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ
اى که فرو برد زمین را بر آب و بر بست هوا را به آسمان و انتخاب کرد براى خود
اَحْسَنَ الاَْسْمآءِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد، وَافْعَلْ بى کَذا وَ کَذا
بهترین نام ها را درود فرست بر محمّد و آل محمّد و درباره من چنین و چنان کن
(به جاى آن، حاجت خود را بگوید)
وَ ارْزُقْنى وَ عافِنى مِنْ کَذا وَ کَذا(1)
و روزیم ده و سالمم بدار از چنین و چنان
(نام بیمارى را بگوید).