سوره انعام / آیه 128 - 129

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 05
رویاروئى ستمگران در قیامت با یکدیگر 2 ـ شرح صدر چیست؟


128 وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْض وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذی أَجَّلْتَ لَنا قالَ النّارُ مَثْواکُمْ خالِدینَ فیها إِلاّ ما شاءَ اللّهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیمٌ
129 وَ کَذلِکَ نُوَلِّی بَعْضَ الظّالِمینَ بَعْضاً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ
 
ترجمه:
128 ـ در آن روز که (خدا) همه آنها را جمع و محشور مى سازد، (مى گوید:) اى جمعیت (شیاطین و) جنّ! شما افراد زیادى از انسان ها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسان ها مى گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه (پیشوایان و پیروان گمراه) از دیگرى استفاده کردیم; و به اجلى که براى ما مقرر داشته بودى رسیدیم». (خداوند) مى گوید: «آتش جایگاه شماست; جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد». پروردگار تو حکیم و داناست.
129 ـ ما این گونه بعضى از ستمگران را به بعض دیگر وامى گذاریم به سبب اعمالى که انجام مى دادند.

رویاروئى ستمگران در قیامت با یکدیگر 2 ـ شرح صدر چیست؟
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma