106 یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إیمانِکُمْ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ
107 وَ أَمَّا الَّذینَ ابْیَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفی رَحْمَتِ اللّهِ هُمْ فیها خالِدُونَ
ترجمه:
106 ـ (آن عذاب عظیم) روزى خواهد بود که چهره هائى سفید، و چهره هائى سیاه مى گردد; اما آنها که صورت هایشان سیاه شده (به آنها گفته مى شود:) آیا بعد از ایمان، (و اخوت و برادرى در سایه آن) کافر شدید؟! پس بچشید عذاب را، به سبب آنچه کفر مىورزیدید!
107 ـ و اما آنها که چهره هایشان سفید شده، در رحمت خداوند خواهند بود; و جاودانه در آن مى مانند.