113 لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ
114 یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصّالِحینَ
115 وَ ما یَفْعَلُوا مِنْ خَیْر فَلَنْ یُکْفَرُوهُ وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالْمُتَّقینَ
ترجمه:
113 ـ آنها یکسان نیستند; از اهل کتاب، جمعیتى هستند که (به حق) قیام مى کنند; و پیوسته در اوقات شب، آیات خدا را مى خوانند; در حالى که سجده مى نمایند.
114 ـ به خدا و روز واپسین ایمان مى آورند; امر به معروف و نهى از منکر مى کنند; و در انجام کارهاى نیک، پیشى مى گیرند; و آنها از صالحانند.
115 ـ و آنچه از اعمال نیک انجام دهند، هرگز کفران نخواهد شد; (و پاداش شایسته آن را مى بینند) و خدا از پرهیزکاران، آگاه است.