2 ـ تبدیل صغیره به کبیره

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
تفسیر نمونه جلد 03
سوره نساء / آیه 32 1 ـ تشویق به صغائر؟


نکته مهمى که در اینجا باید به آن توجه داشت این است که گناهان صغیره، طبق آنچه از قرآن و روایات اسلامى استفاده مى شود در چند مورد تبدیل به کبیره مى گردند:
الف ـ تکرار صغائر
تکرار گناه، صغائر را به کبائر تبدیل مى کند، همان طور که از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: لا صَغِیْرَةَ مَعَ الْاِصْرارِ: «هیچ گناهى با تکرار، صغیره نیست».(1)
ب ـ تحقیر گناه
در صورتى که گناه را کوچک بشمرد و تحقیر کند، تبدیل به کبیره مى شود، چنان که در «نهج البلاغه» مى خوانیم: أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَهانَ بِهِ صاحِبُهُ: «شدیدترین گناهان آن است که مرتکبش آن را کوچک بشمرد».(2)
ج ـ طغیان و گردن کشى
در صورتى که از روى طغیان و تکبر و گردنکشى در برابر فرمان پروردگار انجام شود، تبدیل به کبیره مى شود، این موضوع را از آیات مختلفى اجمالاً مى توان استفاده کرد، از جمله آیات 37 تا 39 سوره «نازعات»: فَأَمّا مَنْ طَغى * وَ آثَرَ الْحَیاةَ الدُّنْیا * فَاِنَّ الْجَحِیمَ هِىَ الْمَأْوى: «اما آنها که طغیان کنند * و زندگى دنیا را مقدم بشمرند * جایگاهشان دوزخ است».
د ـ صغائر و موقعیت گناهکار
در صورتى که گناهان صغیره از افرادى سر بزند که موقعیت خاصى در اجتماع دارند و لغزش هاى آنها با دیگران برابر محسوب نمى شود، بلکه ممکن است سرمشق دیگران و سنتى در اجتماع گردد، چنان که قرآن درباره همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله) در آیه 30 سوره «احزاب» مى گوید: مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفاحِشَة مُبَیِّنَة یُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ: «اگر شما کار زشتى انجام دهید مجازات آن را دو برابر خواهید دید».
و از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: مَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً فَعَلَیْهِ وِزْرُها وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِها لا یَنْقُصُ مِنْ أَوْزارِهِمْ شَیْئاً: «هر کس سنت بدى بگذارد گناه آن بر او است و همچنین گناه تمام کسانى که به آن عمل کنند، بدون این که از گناه آنها چیزى کاسته شود»!(3)
هـ ـ افتخار به گناه
در صورتى که گناهکار از انجام گناه خوشحال و مسرور باشد و به آن افتخار کند، چنان که از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نقل شده: مَنْ أَذْنَبَ ذَنْباً وَ هُوَ ضاحِکٌ دَخَلَ النّارَ وَ هُوَ باک: «هر کس گناهى کند در حالى که خندان باشد در آتش وارد مى شود در حالى که گریان است».(4)
و ـ راضى شمردن خدا بر گناه
در صورتى که عدم مجازات سریع خداوند را در برابر گناه خود دلیل بر رضایت خدا بشمرد و خود را مصون از مجازات و یا محبوب در نزد خدا بداند، چنان که آیه 8 سوره «مجادله» از زبان بعضى از گنهکاران مغرور نقل مى کند که آنها در پیش خود مى گویند: «چرا خداوند ما را مجازات نمى کند» و سپس قرآن اضافه مى کند که: «آتش دوزخ براى آنها کافى است».


* * *


1 ـ «اصول کافى»، جلد 2، صفحه 288، دار الکتب الاسلامیة ـ «وسائل الشیعه»، جلد 5، صفحه 111 و
جلد 15، صفحه 337، چاپ آل البیت ـ «بحار الانوار»، جلد 8، صفحه 352 و جلد 73، صفحه 373 و جلد 76، صفحه 3.
2 ـ «نهج البلاغه»، کلمات قصار، حکمت 348.
3 ـ «محجة البیضاء»، جلد 7، صفحه 1 ـ «وسائل الشیعه»، جلد 16، صفحه 174، با تفاوت، چاپ آل البیت ـ «بحار الانوار»، جلد 68، صفحه 258 و جلد 74، صفحه 106 و جلد 90، صفحه 117.
4 ـ «وسائل الشیعه»، جلد 15، صفحات 304 و 338، چاپ آل البیت ـ «بحار الانوار»، جلد 6، صفحه 36، و جلد 70، صفحه 356.
سوره نساء / آیه 32 1 ـ تشویق به صغائر؟
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma