پاسخ اجمالی:
قرآن معاد جسمانی را موجب تعجب و انکار مردم در اعصار گذشته دانسته تا آن جا که معاد را دلیل بر نادرستی دعوت انبیاء دانسته و می گفتند: «این که پیامبر مى گوید بعد از آن که خاک شدید و پراکنده گشتید باز هم زنده خواهید شد، تهمتى است که بر خدا بسته و یا دیوانه است!». از این رو قرآن در آیات مختلف به این پندار نادرست پاسخ می گوید: «همان گونه که شما را در آغاز آفرید، دگر بار در قیامت باز مى گردید». بنابراین تعجب ندارد که پس از متلاشى شدن و بازگشت به حال نخستین، باز همان ذرات جمع آورى شده و به هم بپیوندند.
پاسخ تفصیلی:
در مورد معاد و رستاخیز مردگان با همین بدن (معاد جسمانى) بحث زیاد شده است و از آیات قرآن به خوبى استفاده مى شود که هضم این مسأله براى بسیارى از مردم کوتاه فکر در اعصار پیشین مشکل بوده است تا آنجا که گاهى مطرح شدن مسأله رستاخیز و معاد را در گفتار انبیاء، دلیل بر نادرست بودن دعوت آنها و حتى (العیاذ بالله) دلیل بر جنون و دیوانگى آنان مى گرفته مى گفتند: «أفْتَرى عَلَى اللهِ کَذِباً أَمْ بِهِ جِنَّةُ»؛ (1) (این که پیامبر مى گوید بعد از آن که خاک شدید و پراکنده گشتید باز هم زنده خواهید شد، تهمتى است که بر خدا بسته و یا دیوانه است!).
از همین آیه و آیات دیگر مى توان استفاده نمود چیزى که بیشتر موجب تعجب و شگفتى آنان مى شد، مسأله معاد جسمانى بود؛ زیرا باور نمى کردند پس از آن که بدنها خاک گردید، و ذرات خاکش در مسیر باد و طوفان قرار گرفت و به هر گوشه از کره زمین افشانده شد، بار دیگر این ذرات پراکنده، از آغوش خاک و از میان امواج دریاها و از لابلاى ذرات هوا گرد آورى شود، و همان انسان نخستین لباس حیات و زندگى در بر پوشد.
قرآن مجید در آیات مختلف به این پندار نادرست پاسخ گفته و آیه (همان گونه که شما را در آغاز آفرید، دگر بار در قیامت باز مى گردید)؛ «کَما بَدَأَکُمْ تَعُودُونَ»، (2) یکى از کوتاه ترین و جالب ترین تعبیرات را در این زمینه بازگو مى کند مى فرماید: نگاهى به آغاز آفرینش خود کنید ببینید همین جسم شما که از مقدار زیادى آب و مقدار کمترى مواد مختلف، فلزات و شبه فلزات ترکیب شده است در آغاز کجا بود؟
آب هائى که در ساختمان جسم شما به کار رفته هر قطره اى از آن، احتمالا در یکى از اقیانوس هاى روى زمین سرگردان بود، سپس تبخیر گردید و تبدیل به ابرها و به شکل قطرات باران بر زمین ها فرو ریختند.
ذراتى که هم اکنون از مواد جامد زمین در ساختمان جسم شما به کار رفته، روزى به صورت دانه گندم یا میوه درخت، یا سبزیهاى مختلف بود که از نقاط پراکنده زمین گردآورى شده بود.
بنابراین چه جاى تعجب که پس از متلاشى شدن و بازگشت به حال نخستین، باز همان ذرات جمع آورى گردد، به هم بپیوندند و اندام نخستین را تشکیل دهد؟ و اگر چنین چیزى محال بود؛ چرا در آغاز آفرینش انجام شد؟ بر این اساس، «همان گونه که در آغاز، خداوند شما را آفریده است در روز رستاخیز نیز باز مى گرداند». (3)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.